Karachi

Onze plaatsen op de KLM-vlucht van Colombo naar Amsterdam blijken dubbel geboekt. Ik ben net hersteld van dysenterie, voel me hondsberoerd en wil naar huis. Na enig onderhandelen met het grondpersoneel kunnen we mee met Swiss Air. Na drie kwartier vliegen schokt het vliegtuig. Ik kijk naar de rechtervleugel en zie even een fel licht. Mijn adem stokt. Net voor er paniek uitbreekt, meldt de relaxte stem van de gezagvoerder dat we wegens een technical problem op twee van de drie motoren naar Pakistan vliegen. Ik maak de langste uren van mijn leven door.
Na de landing in Karachi worden we met de andere passagiers buiten de douane om in bussen geloodst. We dineren en overnachten in het meest luxe hotel van de stad. De volgende dag vliegen we naar Zürich waar we opnieuw een nacht in een absurd duur hotel doorbrengen. Alles op kosten van Swiss Air. We komen vrolijk en ontspannen op Schiphol aan. Diezelfde avond meldt het journaal dat generaal Zia-Ul Haq in Pakistan de noodtoestand heeft afgekondigd. Bij rellen in Karachi zijn tientallen doden gevallen.