Op het moment dat Nederland de finale van het WK Voetbal speelt, zitten we in het vliegtuig naar Israël. Ik heb dus een pestbui. Vanuit de cockpit wordt de stand van de wedstrijd omgeroepen. In de rust van de wedstrijd en halverwege de tweede helft. In beide gevallen is het 0-0. Daarna blijft het stil wat de stand betreft. Mijn pestbui wordt nog een graadje erger. Als de landing wordt aangekondigd en de wedstrijd al lang afgelopen moet zijn, volgt er geen woord over de einduitslag. De stewardess weet het ook niet als ik het haar vraag. Ik nader het stadium van totale breakdown. Vlak bij de paspoortcontrole zie ik op mijn GSM dat Nederland heeft verloren. Ik slaak een wanhoopskreet. De Israëlische dame van de grenspolitie kijkt fronsend in mijn richting. Het duurt erg lang voor we het Israëlisch grondgebied mogen betreden.