Pondicherry is een vreemde eend in de bijt. In de voormalige Franse kolonie kan alcohol vrij worden verkregen. Daarmee is het een toevluchtsoord voor drankzuchtige Indiase mannen. Tegelijkertijd is de havenstad ook een anachronisme. Er zijn heel wat grote Franse koloniale huizen met grandeur. Eén van die huizen herbergt een klein chic restaurant. Gedreven door een charmante, hoogbejaarde boomlange Fransman. Le Général. We zijn de enige gasten en eten op de binnenplaats in het schemerduister. Bij het digestif klinkt prachtige koormuziek. Messiaen. We zien het silhouet van de eigenaar. Hij staat minutenlang onbeweeglijk op de veranda en kijkt naar zee. De muziek sterft weg. Le Général heft zijn rechterhand en salueert.