Zombie

Tot 11 uur ’s ochtends ben ik een zombie. Mijn werkkring houdt daar onvoldoende rekening mee. Vergaderingen worden bij voorkeur ingepland om 9 uur. Dan overleg ik met een kudde Shining Happy People. Die allemaal klaarwakker zijn, barsten van de energie en helaas nog gevat zijn ook. Ik kan daar slecht tegen. Natuurlijk laat ik niets merken van de slaap die mijn absorptievermogen beperkt. Ik zwijg voornamelijk en knik af en toe instemmend. Daarmee werk ik tegelijkertijd hard aan mijn imago van wijze, ervaren professional. De man van weinig woorden. Tegen elven en na veel koffie begin ik te beseffen wie ik ben en wat ik doe op deze wereld. Tegen vieren krijg ik energie en briljante ideeën. Terwijl de collega’s dan inzakken. Dan wordt het pas echt leuk op kantoor.