Nasdrovje in Tel Aviv

Het was avond in Tel Aviv en ik had honger. In het barstensvolle restaurant van Sacha op Ben Yehuda was nog een tafeltje bij het raam vrij. De voertaal om mij heen was Russisch. De rode wijn was sterk en kwam uit Georgië.

Vlak voor het dessert kwam Sacha aan mijn tafel een praatje maken. We hadden het al gauw over voetbal in het algemeen en Ajax in het bijzonder. Sacha bleek een groot fan van Marco van Basten te zijn en schoof aan. De stemming werd opperbest. Al gauw liet Sacha een tweede fles wijn komen. Buiten was het inmiddels donker geworden. Een groepje Chassieden kwam voorbij. Een van hen bleef staan en keek naar binnen. Onmiddellijk hief Sacha zijn glas en riep keihard “Lechaim!” naar de Chassied achter de ruit. Deze schrok en deinsde terug. Sacha legde zijn hand op mijn arm, keek me aan en verzuchtte: “Ik verdien hier het geld, zodat mensen als hij de hele dag kunnen bidden. En drinken kunnen ze niet. Nasdrovje!” In één teug klokte hij zijn volle glas naar binnen. Ik volgde zijn voorbeeld. De wodka die daarna op tafel kwam was voor mijn rekening.