in talloze momenten
van immerdurend heden
strooi ik steeds opnieuw
uit hooggeheven hand
krakend gruis en zand
over mijn moede leden
vol verstoorde verlangens
en verborgen sterrenzilver
telkens opnieuw evenzo
was ik mijzelve schoon
opdat ik niet zal verstikken
in al wat niet te dragen is
in al wat niet te vragen is
in al waarvan ik droom
Ashers Hersenspinsels 
Een gedachte over “in talloze momenten”