Een lyrisch liefdesdicht van de Braziliaanse dichter Carlos Drummond de Andrade (1902-1987) uit de bundel Amar se Aprende Amando (1985). Andrade schreef het gedicht op hoogbejaarde leeftijd. Vertaling uit het Braziliaans Portugees in september 2014 door Asher ben Avraham.
verstrijkt de tijd? zij verstrijkt niet
verstrijkt de tijd? zij verstrijkt niet
in de peilloze diepte van het hart.
daarbinnen volhardt de genade van
de liefde, opbloeiend tot een lied.
de tijd nadert ons dicht
elke keer meer, brengt ons terug
tot één luttel vers en één rijm
van handen en ogen, in het licht.
er is geen verbruikte tijd
noch tijd om te sparen.
de tijd is geheel gekleed
in liefde en tijd om lief te hebben.
mijn tijd en de jouwe, mijn lief,
overstijgen elke meeteenheid.
naast de liefde is er niets,
liefhebben is het sap des levens.
het zijn kalendermythen,
zowel het gisteren als het nu,
en jouw verjaardag is
een voortdurend geboren worden.
en onze liefde, die ontsproten is
aan de tijd, heeft geen leeftijd,
want alleen wie liefheeft, heeft de
oproep van de eeuwigheid gehoord.
O Tempo Passa? Não Passa
O tempo passa? Não passa
no abismo do coração.
Lá dentro, perdura a graça
do amor, florindo em canção.
O tempo nos aproxima
cada vez mais, nos reduz
a um só verso e uma rima
de mãos e olhos, na luz.
Não há tempo consumido
nem tempo a economizar.
O tempo é todo vestido
de amor e tempo de amar.
O meu tempo e o teu, amada,
transcendem qualquer medida.
Além do amor, não há nada,
amar é o sumo da vida.
São mitos de calendário
tanto o ontem como o agora,
e o teu aniversário
é um nascer toda a hora.
E nosso amor, que brotou
do tempo, não tem idade,
pois só quem ama
escutou o apelo da eternidade.
Ashers Hersenspinsels 