als de verzen van Yehoeda Amichai me hebben omarmd in stille precisie bijbelse woorden zonder bijbel zonder doolhof zonder pathos de tas vol fruit steegjes in de soek verzakte grafstenen een wapperende vlag dan is God alleen de stille monteur die onder de auto zoekt naar het lek onverstoorbaar in de vaste hoop dat de … Lees verder Y A

ik verf de muren met lange halen de eerste laag bedekt mijn zonden met het zuiverste wit en de zoetste geur de tweede laag verstikt het verdriet om al wat ik wilde en niet heb gedaan de derde laag is de nieuwe dag de start van de reis die niet doorging naar het land dat … Lees verder ik verf de muren

zaterdagochtend om kwart over zeven klim ik met oerkracht uit het zwarte gat als mijn kleine jongen in oranje hockeykleding onbekommerd energiek naast het bed verschijnt de lege fles Chianti liggend op de vloer kan hem niet boeien want straks speelt hij met zijn pas gekregen blauwe hockeystick

haast elke nacht vult een hagelstorm de sporen die ik laat met stukjes spiegelglas ik zie ze komen de vreemde bekenden die me vergezellen als ongenode gast beelden en woorden worden weerkaatst in grillig spetterlicht tot de ochtendnevel me toedekt met zijn stoffig spinnenrag

zeven haltes lang hield ik me vast achterin bus 44 zeven haltes lang met een zware tas aan mijn hand en slapende voeten op de rubbermat zeven haltes lang verschenen je lachende ogen je zachte huid zeven haltes lang fluisterde Boeddha en leidde me weg uit het varenwoud de tas bleef achter en ik vloog … Lees verder zeven haltes lang

ooit reisden we op eindeloze vlakten in wolken van stof naar het paradijs op de mooiste berg zochten we samen de gevallen sterren van de vorige nacht nu zien we elkaar vreemde vrienden aan deze tafel van een meter breed we wisselen onwennig onze frasen van weleer

in de wind geboren trekken ze voorbij een klaterende lach botsauto's op de kermis plotse sneeuwklokjes uitbundige drinkgelagen arm in arm langs de zee juichend op de tribune het eerste zwemdiploma avondhemel in Palermo ik zie ze moede aan de mistige dromen met vragende blik eeltige handen en vergeelde boeken dor naast mijn bed

in talloze momenten van immerdurend heden strooi ik steeds opnieuw uit hooggeheven hand krakend gruis en zand over mijn moede leden vol verstoorde verlangens en verborgen sterrenzilver telkens opnieuw evenzo was ik mijzelve schoon opdat ik niet zal verstikken in al wat niet te dragen is in al wat niet te vragen is in al … Lees verder in talloze momenten

steenkorrels schroeien de palm van mijn hand ik sta met de woorden die me zijn gegeven honderd heilige letters op hagelwit papier maar ik weet en ik voel dat hij niets hoort hij die naar men zegt hier zou moeten zijn zo ben ik alleen op een overvol plein en om mij heen krassen de … Lees verder op het plein

De wezenlijke verandering zit hem in de details. De kleine, op het oog onaanzienlijke aanpassing die op het eerste gezicht onbelangrijk lijkt en nauwelijks de moeite waard. De bescheiden stap die een andere blik oproept, een ander gevoel teweegbrengt. De verwondering bij de ander. Het opvallende dat eigenlijk niet opvalt. Wat winterkou kan omvormen tot … Lees verder Changement