ik verf de muren
met lange halen
de eerste laag
bedekt mijn zonden
met het zuiverste wit
en de zoetste geur
de tweede laag
verstikt het verdriet
om al wat ik wilde
en niet heb gedaan
de derde laag
is de nieuwe dag
de start van de reis
die niet doorging
naar het land
dat niet bestaat
en ondertussen
valt de nacht
en zingt de
eenzame merel
Ashers Hersenspinsels 
Reblogged this on LOB ars communication´s virtual comments.
Prachtig gedicht!