Soms, in een verdrietige droom
Bestaat in mijn verlangens
Heel ver weg een land
Waar gelukkig zijn alleen
Bestaat uit gelukkig zijn.
Men leeft zoals men wordt geboren
Zonder het te willen of te weten.
In deze illusie van leven
Sterft de tijd en herleeft ze
Zonder dat we haar voelen voorbijgaan.
Het lijden en het verlangen
Zijn uit dit land verbannen.
De liefde is geen liefde
In dit land waar mijn verre
Dagdroom ronddwaalt.
Men droomt niet en men leeft niet:
Het zijn kinderjaren zonder einde.
Het lijkt of je opnieuw leeft
Zo soepel is het om zo te leven
In die onmogelijke tuin.
Fernando Pessoa, (1888-1935), gedicht gedateerd op 21-11-1909
Às vezes, em sonho triste
Nos meus desejos existe
Longinquamente um país
Onde ser feliz consiste
Apenas em ser feliz.
Vive-se como se nasce
Sem o querer nem saber.
Nessa ilusão de viver
O tempo morre e renasce
Sem que o sintamos correr.
O sentir e o desejar
São banidos dessa terra.
O amor não é amor
Nesse país por onde erra
Meu longínquo divagar.
Nem se sonha nem se vive:
É uma infância sem fim.
Parece que se revive
Tão suave é viver assim
Nesse impossível jardim.
Fernando Pessoa, 21-11-1909
Novas Poesias Inéditas. Fernando Pessoa. (Direcção, recolha e notas de Maria do Rosário Marques Sabino e Adelaide Maria Monteiro Sereno.) Lisboa: Ática, 1973 (4ª ed. 1993).
Ashers Hersenspinsels 