in de straten van Florentin verschroeit de hete zomerzon de dreadlocks en baarden van verlopen dolende kunstenaars
Categorie: Eigen gedichten
Flarden
je resideert in je state of the art seniorenstoel met de kudde afstandsbedieningen aan je zij
Sic Transit Gloria Mundi
het is een droevig feit ik heb ‘t niet verzonnen de intersectionaliteit heeft toch gewonnen
zwartrijder
in een bedompte binnenkamer tussen hart, maag en onderbuik verschuilt hij zich en slaapt zijn immergrauwe dronkemansroes hij leest gevoel en gedachten treedt in aarzelende stappen vreet zich vadsig aan twijfel, angst en elk spoortje van zorg eenmaal volgevroten grijpt hij de teugels en koerst af op de afgrond en op de diepten die hem … Lees verder zwartrijder
diepzwarte vlaggen
daar waar ik ooit ben geboren wapperen diepzwarte vlaggen in de taal van een wrede dood die ik nooit wens te ontmoeten ze smoren de vrolijke kinderlach en doen de regenboog bezwijken onder hun zware deken van haat zonder mededogen, zonder leven daar waar ik ooit ben geboren kijken angstige ogen naar wat ze nooit … Lees verder diepzwarte vlaggen
nu ik het weet
nu ik het weet beplant ik de kale perken en ruik ik de warme avond unearthly calm descending from the sky nu ik het weet zie ik strakke witte banken in de tuin en bloesemtakken vandaag als ware het de eerste keer nu ik het weet betreed ik het pad dat ik duizendmaal eerder zocht … Lees verder nu ik het weet
de helft van het verhaal
de woorden zijn de helft van het verhaal de andere helft is het zwijgende kijken van de mens die zich voor mij toont het gevonden gebaar de blik van stille smart de woorden verschijnen op de buitenmuur ik lees ze opnieuw of voor de eerste keer aan de binnenkant het kaartenhuis van stille wensen en … Lees verder de helft van het verhaal
weegschaal
van nu af zal ik mijn woorden op een goudschaaltje wegen voor ik ze de wereld in werp hun gewicht zal ik bepalen in een ademtocht en een hunkerende omarming hun muziek zal ik kiezen uit doorleefde hartstocht en gestolde triestigheid en de sterrenwichelaar die in mijn hart verblijft zal het startsein geven van nu … Lees verder weegschaal
de lege tijd
wij zijn het avondrood aan het eind van de onweersdag als de hemel zijn regenbommen heeft uitgestort op de machteloze wezens in de onderwereld de zielen die we nooit wilden kwetsen maar toch hebben geraakt de onschuldige gezichten en de wenkende handen op de plek waar we wilden zijn maar niet kwamen waar niemand was … Lees verder de lege tijd
dichtbij
mijn beste herinneringen liggen in de toekomst verscholen achter een dichtgetrokken gordijn ze gaan over samen en dichtbij en opnieuw over samen en dichterbij nog dan ooit tevoren gevoeld ik loop naar het raam om de blauwe lucht te zien achter het grijze gordijn want ze zullen zich tonen mijn beste herinneringen die wachten in … Lees verder dichtbij









